Een tijd om je te verwonderen, maar je ook te waarschuwen
Zulk positief nieuws uit de regio, met de Landerij en de voedselbossen in Park Lingezegen, de bosjes van SBB, vrijwilligers op groengebied die door de gemeente bij elkaar worden geroepen, de landelijke natuurwerkdag, maar tegelijkertijd ook een tijd om je zorgen te maken.
De waarschuwingen liegen er niet om:
- Het Duitse blad ‘der Spiegel’ schrijft over mogelijk kankerverwekkende eigenschappen van het herbicide glyfosaat (= Roundup): /monsanto-papers-reveal-company-covered-up-cancer-concerns
- Uit Duits onderzoek samen met de Radboud-universiteit blijkt in Duitse natuurgebieden driekwart van de insectenpopulatie verdwenen!: /driekwart-totale-insectenpopulatie-verdwenen
Natuurlijk zijn daar verschillende oorzaken bij te benoemen. Een daarvan is het onderhoud aan de bermen en waterwegen. Dat moet veel minder grootschalig. Nu is het gebruikelijk om met grote afzuigers het maaisel afte voeren, je ziet dat bij het onderhoud door de provincie gebeuren. We zullen de provincie vragen om daar mee te stoppen. Onduidelijk is waar de gemeente verantwoordelijk voor is.
Je zou ook als overheid kunnen denken, daar gaan er wat aan doen! En dan komt het bericht dat Nederland Glyfosaat, een belangrijk bestanddeel van Roundup, nog 10 jaar wil toestaan op de Europese markt! Hoe komt je eigen regering daarbij? Is daar dan bij nagedacht? Je kan nu je stem laten horen met een petitie, kijk op:
change.org/p/eu-landen-zeg-nee-tegen-glyfosaat
De roep om maatregelen tegen het verlies aan diversiteit kan je ook op de volgende site kwijt:
natuurmonumenten.nl/insecten.
Bericht van een oplettende lezer:
Vorige week zag ik in de wei langs de Heterense straat/Zeegstraat een groep van minstens 100 kieviten ( ik denk zelfs wel meer). Een week later/eergisteren, liepen ze er nog. Hoe kan dat??? Ik dacht dat die al lang weg waren. Eén solitaire kan ik me voorstellen maar zo’n grote groep?
Vogelbescherming meldt over de trek van de kieviten: Noordelijke delen van omvangrijk broedgebied worden geheel verlaten. Korte en middellange afstandstrekker, pendelt heen en weer met vorstgrens. In zachte winters overwinteren grote aantallen in ons land. Bij vorst trekken veel kieviten naar Engeland en Frankrijk. Noordelijkste broedvogels trekken tot in Noord-Afrika. Meeste trek in oktober-november, in het voorjaar in februari en vooral maart. Trekt over een breed front, zowel ’s nachts als overdag.
Vogelbescherming meldt over de trek van de kieviten: Noordelijke delen van omvangrijk broedgebied worden geheel verlaten. Korte en middellange afstandstrekker, pendelt heen en weer met vorstgrens. In zachte winters overwinteren grote aantallen in ons land. Bij vorst trekken veel kieviten naar Engeland en Frankrijk. Noordelijkste broedvogels trekken tot in Noord-Afrika. Meeste trek in oktober-november, in het voorjaar in februari en vooral maart. Trekt over een breed front, zowel ’s nachts als overdag.
Landelijke Natuurwerkdag 4 november
In de aanloop naar de natuurwerkdag, zijn we hard aan het werk geweest om de toegang tot het Oostermeintbos toegankelijker te maken. Eigenlijk was het terrein binnen de fruitbomen cirkel te ruw begroeid geraakt, in het voorjaar en zomer nog prachtig met lisdodde, rozen en hoog opgaand gras en brandnetels, maar nu zo in de herfst niet meer doorheen te komen. Op de dag zelf waren alleen maar positieve geluiden, samengevat door Wim van Middelaar:
- Wat een mooie dag werd het afgelopen zaterdag.
- Door het verwijderen van de opslag van jonge abelen bij de picknicktafel kunnen we vanaf de Langstraat weer het mooie insectenhotel en de prachtige abelenlaan met z’n bijna 40 jarige abelen zien staan. – In de abelenlaan zijn tussen de grote abelen ook de spontaan gegroeide abelen, waarvan sommige na jaren al een behoorlijke lengte hadden bereikt, verwijderd. Bovendien is aan het eind van de abelenlaan, bij het bankje en het informatiepaneel, weer een mooie plek gecreëerd rond een grote abeel met een pracht zicht over de akkers en de Veluwezoom. Deze vrijwilligers konden om 14.00u niet stoppen. Het moest af!
- Door de welpen van 2 scoutinggroepen (ondertussen onze vaste jonge medewerkers) is het pad door het bos mooi gemarkeerd met een flinke ril van oud hout en de omgezaagde jonge abelen. Er moest dus veel gesleept en getrokken worden aan takken. Veel vogels, muizen, egels en andere dieren zullen hiervan profiteren door het als schuil- of woonplek te gebruiken, maar ook de bezoekers kunnen nu weer dwars door het bos de poel bereiken. Enkele welpen hebben zich zelfs in het bos over een paar groene kikkers ontfermd en deze naar de poel gebracht. Eén mooie grote groene kikker wilde bij de poel zelfs geen afscheid nemen en bleef minuten lang op de hand van het meisje zitten voordat het in het water sprong.
- Bij de poel werd zwaar werk verricht. Met spades en sporken (kruising van spade en vork) werd de jonge opslag met wortelkluit en al rond de poel verwijderd. Dit om te voor komen dat ze volgend jaar opnieuw verder uitgroeien. Op de hoger gelegen helling rond de poel werden de al wat grotere twijgen met een zaag verwijderd en werd met de braamzeis vooral de brandnetels gemaaid. Vervolgens is met de braamzeis in het water een rand met riet weggemaaid waardoor we het water en de kikkers in de poel weer kunnen zien. Eén ding lukte deze kerels niet; met een hekkel de wortels van het riet uit de poel verwijderen. Zelfs niet door met 3 man aan de lange steel te trekken! Ook zijn hier een paar mooie hazelaar struiken gedund door enkele stammen er tussenuit te zagen die we weer kunnen gebruiken.
Wilgen knotten
Twee weken na de natuurwerkdag (we hebben met de wilgenknotploeg een tweewekelijks schema) zijn we begonnen aan een paar bomen langs de Zeeg bij de Parkse Gaard, waarbij het hout gedeeltelijk weer gebruikt kon worden bij verschillende initiatieven. Daarna was het tijd om met elkaar te overleggen: zijn we als stichting goed bezig, moeten we op een andere manier communiceren, wat missen de knotters of zouden ze anders willen en, last but not least, zijn er meer mensen die aan dat organisatorische werk willen deel nemen. Het verslag van de bijeenkomst publiceren we op de site van de stichting.. Nu al is duidelijk dat Jan Duindam gaat toetreden tot het bestuur van de stichting!
Natuurlijk heel leuk dat vorig jaar de takken gebruikt zijn op een kinderspeelplaats in Elst zuid… en straks weer!
Leo Starink, voorzitter stichting Overbetuwe Groen Natuurlijk