Nieuwsbrief 4, november 2020

Zoekplaatje…

We beginnen deze Nieuwsbrief met een foto van een Ransuil op zijn roestplaats in een Berk. Ransuilen roesten vaak met meerdere individuen samen in Ć©Ć©n boom. Roesten komt van rusten neem ik aan!
De foto is gemaakt door Ineke van Middendorp-Sonneveld. Meer info over de Ransuil vind je o.a. hier.

Het jaar 2020

Een jaar als alle andere? Nee, tot nu toe zeker niet! De verwachting is dat onze samenleving verandert, individueler wordtā€¦ Zelfs de natuurwerkdag is niet doorgegaan met de Corona, met teveel mensen dicht op elkaar! Zijn we dan ook meer op onszelf aangewezen? Op bestuurlijk gebied worden aan ons ook veel vragen gesteld, maar daar willen we graag met meer mensen aan gaan staan! Om ook een antwoord op die gestelde vragen te kunnen geven!

U heeft zich vast herinnerd uit onze vorige nieuwsbrief dat er een ontgronding dreigt bij Randwijk. Weinig mensen kennen de plek, en dat maakt het probleem ook zo onzichtbaar. Zouden we het merken als er iets gebeurt, waar we niet mee hoeven te ā€œlevenā€? Als je eenmaal weet wat er aan de hand is, misschien wordt het dan belangrijker, als je weet dat unieke plekjes verdwijnen, een oude Rijnstrang wordt geslecht, een rivieroever recht getrokken.. De beleving is dan geboren.. zou beleving misschien ook bij de beoordeling van zoā€™n initiatief betrokken moeten worden? Net als voor ons virus ben ik er bang voor dat de gemeente niet oplet, het laat gebeuren; de ondernemer neemt immers een initiatief, en we zijn toch een MKB vriendelijke gemeente?  Eigenlijk zou je dan ook willen weten wat de maatschappij ermee opschiet, wat is de maatschappelijke winst?  Of zouden we ons nog meer als maatschappelijke ondernemer moeten opstellen met onze stichting?  Wilt u meer weten van de plek, neem contact met ons op, dan organiseren we een wandeling naar dit onbekende stukje Overbetuwe! En misschien heeft u wel een goed idee dat u wilt delen, en wij met u: we zijn op zoek naar bestuurlijke versterking!

Natuur buiten en in ons binnenste

Nu, in de volheid van de herfst, nu de winter nog even op zich laat wachten, kunnen we genieten van het prachtige kleurenspel van de verkleurende bladeren aan de bomen.
Dat brengt me op de relatie tussen mens en natuur: dat we in die spelmodus komen is bijkans onderdeel van ons eigen natuur-zijn, het lijkt of we er toe worden uitgenodigd! “Spelen is een bezigheid die men niet ernstig genoeg kan nemen”, zijn de woorden van de natuuronderzoeker Jaques Yves Cousteau.

Maakt de natuur deel uit van onze essentie?  Worden we aangeraakt in ons ā€œzijnā€?

De relatie tussen mens en natuur is juist onlangs beschreven in een studie waar aandacht aan gegeven wordt in een nieuwsbrief van ā€œNature Todayā€. Daarin komt naar voren dat we vooral gelukkiger zijn in de open natuur, op het strand, de duinen en in de hei. Ook als we vaker in het park komen is dat zo, maar wel als er wat te beleven is..  We lijken de natuur nodig te hebben voor ons geestelijk welbevinden! En als ik ook nog eens mezelf kan beleven als natuur, als onderdeel van een groter geheel, dan gaat beleving ook echt leven, worden kleuren helderder, details opvallender en het grote geheel indringender.

En beleven doe je het makkelijkste met wandelen, makkelijker en intensiever naarmate je je langzamer voortbeweegt lijkt het wel. In Park Lingezegen is ondertussen steeds meer te beleven, zie ook de wandeling De Groene Loper langs de Voedselbossen, die natuurlijk ook op onze eigen site te vinden is onder de kop Wandelingen!

Search

Nieuws ontvangen?

Schrijf je in en je krijgt van vanzelf het laatste nieuws. Je ontvangt een e-mail met een link om je inschrijving te bevestigen.